Voor de opnames van Summer Honey streek het folk/bluegrass kwartet Shovelin Stone neer in de Appalachian, West Virginia. In die omgeving, zo goed als afgesloten van de buitenwereld, zou de verlangde inspiratie voor hun tweede album als vanzelf opborrelen. En dat precies gebeurde bij de kameraden Makanzie Willox (leadzang, gitaar, mondharmonica), Zak Thrall (banjo, gitaar, zang), Russick Smith (bas, cello, mandoline), Brett Throgmorton), onder leiding van Chance McCoy sterproducer en oud-lid van The Old Crow Medicine Show, op diens boerderij naar ik aanneem.
Uiteraard voortbordurend op de oude traditie van het genre, heeft de groep het klaargespeeld om in elf folk nummers een heerlijk soort van popvariant te integreren. Niet de virtuoze instrumentbeheersing staat daarin centraal, maar het liedje. Het zijn luisterrijke, luchtige, vitale, (veelal) liefdesliedjes, in een meeslepend atmosferische toonzetting. Debet daaraan zijn de prachtig onvaste ‘zeurderige’ zang die soulvol samensmelt met de pastelkleurige gitaarloopjes, de charmante klanken van mandoline, het huppelende geluid van banjo, de huilende sound van cello en het straight ritmisch gelegde fundament. Mooi album (‘n stuk beter dan hun gelijknamige debuut uit 2019) van een groeiend folk bandje met ambitie. Zelfs de VS wordt door hen niet als het enige speelveld gezien, zoals de band dit jaar demonstreerde met een aardig succesvolle Europese tour. Reden genoeg om eind april/mei van aankomend jaar weer de grote plas over te gaan voor optredens in Duitsland, België en Nederland. (Eigen beheer)