Ga naar de inhoud

Sem Jansen & Leif de Leeuw, From A Living Room

Sem Jansen & Leif de Leeuw, From A Living RoomStond hun album ‘Uncle Sem’ nog in het teken van Sem Jansens transitie. Op ‘From A Living Room’ zijn Sem en Leif duidelijk verder gegroeid als duo. Zonder iets van zijn voorgeschiedenis te weten, komt het album minstens als bijzonder op mij over. Pak door dacht ik na beluistering. Pak de kans om steeds eigener muziek te gaan maken. ‘Uncle Sem’ laat de transitie van zangeres ‘Britt naar zanger ‘Sem’ in verschillende toonaarden horen (Lees de review van Huub Thomassen van 5 februari 2023) Zowel Britt als Sem zingen, zelfs in duet, beiden op dit album. Intrigerender en directer kan haast niet. “Britt en Sem hebben samen gevochten om daar te komen waar ze willen zijn”. Zo mag de moeilijke strijd in zijn leven genoemd worden.

Sem Jansen en Leif de Leeuw spelen al ruim 10 jaar in de ‘Leif de Leeuw Band’. Als duo sinds corona (het wordt bijna spreekwoordelijk). Ik moet zeggen dat dat hen beiden in muzikaal opzicht goed gedaan heeft. Was hun vorige album nog met behulp van de ‘Leif de Leeuw Band’ dit album is met slechts Boris Oud op bas in klein bestek in de huiskamer van Sem Jansen opgenomen. Deels akoestisch met een breder scala aan Americana invloeden dan met de band. Mandoline, pedal- en lapsteel en een keur aan gitaren. Ze doorlopen met eigen songs, interpretaties van country klassiekers en in hun muzikale geheugen gegrifte tijdloze singer-songwritersongs, het Amerikaanse geluid. Genuanceerd en spelenderwijs.

Tussen verschillende songs kleine stukjes instrumentaal werk overgaand in de volgende song. Prachtige intermezzo’s die je even in een andere sfeer brengen. De soundscape ‘The Light’ pakt de melodieuze melancholieke gitaarsong, van de Leeuw, ‘Wise Man’ over, en zet even spanning op ‘No Saint’ dat met elektrische gitaar en een afwisselende milde en krachtige zanglijn de tekst prachtig neerzet. Als ‘Detroit City’ zich daarna aandient, lijkt het muzikaal erg in tegenspraak. Geen instrumentale overgang maar direct erin. Een heel goede keus, want de met een holle klank opgenomen akoestische song werkt als een glimlach en ontspant de frons in het voorhoofd.

De op akoestische gitaar gespeelde instrumental ‘Wandering Willie’ is het begin van ‘Roll Um Easy’. Vaak gecoverd, maar heel passend in een huiskamer setting want intiem vertolkt. ‘The Load Out’ van dhr. Brown is met de stem van Sem in goede handen. Klassiek sterk ondersteund door elektrische gitaar. ‘Topdogs and Sinners’ ademt country. Met een grote rol voor de pedal en een ‘kleine ruimte geluid’. Instrumental ‘Before The Sun Is Up’ pakt met pedal en akoestische gitaar een mooie overgang naar de afsluitende song ‘Coffee’s Done’ waarin country, folk en pop elkaar naderen.

Veertien songs en instrumentals bevolken dit album. En bij het luisteren denk ik onwillekeurig steeds even aan de weg die Sem Jansen heeft afgelegd. Het album komt wellicht daardoor op mij over als het zoeken naar een genuanceerd evenwicht binnen de grenzen van het genre. Ogenschijnlijk zorgt Leif de Leeuw voor dat laatste. Fijn album zonder pretenties groots uit te pakken. De wereld als huiskamer, de huiskamer als de wereld van twee ras muzikanten die wat mij betreft de kans mogen pakken om met hun gitaarspel en teksten verder de diepte in te gaan.