Hij is inmiddels 78 jaar oud en al sInds mijn heugenis actief in de Americana, vanaf voordat zijn muziek Americana ging heten. Hij was in de jaren 70 en 80 een van de helden van de muziekscene in Austin, Texas. Hij werd geboren in de panhandle van Texas, in Amarillo en groeide op in Lubbock, Texas, Buddy Holly´s town. Begin jaren 70 van de vorige eeuw vormde hij in Lubbock de band ´Flatlanders´, met Butch Hancock (een Folkie) en Jimmy Dale Gilmore (een countryman). De (renige ) CD in 1972 viel op door het gebruiken van een ‘zingende zaag’, hetgeen een bijzondere klankkleur gaf aan h/et album. De band maakte een doorstart in 2002).
Vanaf 1977 verschijnen er solo-cd’s van Ely, met als hoogtepunt ‘Honky Tonk Masquerade’ uiit 1978. Die LP koester ik nog altijd als een topper in mijn immense verzameling. Een leuk feitje is dat Ely, die zich had ontwikkeld tot een stevige rocker, de achtergrondzang deed op de Clash-kassieker ‘Should I Stay or Should I Go’. ‘Love + Freedom is nummer 29 van Ely en het is een werkelijke fantastisch schijf. Behalve de 4 zeer geslaagde covers, naast het overbekende ‘Deportee’ van Woody Guthrie zijn er twee van Townes (‘Waiting Around to Die’ en ‘For the Sake of the Song’) en een van Guy Clark (‘Magdalene’). De ontstaansgeschiedenis van de CD is bijzonder. Ely nam decennialang nummers op met als thema’s immigratie, armoede, oorlog, liefde, vrijheid en andere sociale onderwerpen.
Hij sloeg de ruwe songs op in een map en kwam die map eind 2024 weer tegen. Er waren wat onderdelen verdwenen, dus werd er behoorlijk gesleuteld aan de bestanden, dit dankzij producer Lloyd Maines (die gitaar- en baspartijen toevoegde). De schitterende accordeon komt van Joel Guzman (waren van de oorspronkelijke opnames), de kenners herkennen zijn subtiele spel direct. Alle 13 goed, maar voor mij stijgt ‘Adios Sweet Dreams’ er bovenuit. Wat een juweel van een song, en die Guzman, he, super. En luister naar de talking song ‘Sergeant Baylock’ (niet de echte naam van de politieman die Ely iedere keer dat hij hem zag in de gevangenis gooide.
Niet meer die knetterharde rock, maar een subtiel opgebouwde CD met alle facetten van de heerlijke Americana. Een top-10 CD voor dit jaar (voor mij). (Thirty Tigers Records).