Hoe vaak ik deze nieuwe plaat van de Spaanse Joana Serrat heb gedraaid de laatste tijd is op geen een hand te tellen. Niet heel verwonderlijk, want ik was al helemaal idolaat van haar vorige plaat Dripping Springs uit 2017. Dat album liet vooral een mix horen van folk, pop, country en roots muziek. Voor mij een perfecte combinatie.
Dit jaar is Serrat terug met nieuwe plaat Hardcore from the Heart en aan de albumtitel te zien wordt het weer zwoele en melancholische muziek zoals we kennen van haar eerdere albums. En uiteindelijk is dat het ook geworden. Maar dat doet Joana Serrat niet met country, folk en roots tinten. Die heeft ze dit keer achter zich gelaten en maakt een enorme ontwikkeling door op het gebied van dreampop.
Natuurlijk was dat dromerige al op eerdere albums zoals Cross the Verge en Dripping Springs te horen, maar Hardcore from the Heart is een en al elektronische pop. Is dit jammer? Eigenlijk helemaal niet, want het luistert fantastisch makkelijk weg en tijdens het luisteren vergeet je even helemaal de tijd. Als dit bij je gebeurt weet je dat het met de muziek goed zit.
Hoogtepunten genoeg en het is dan ook moeilijk om in deze recensie nummers te benoemen. Eentje dan: Summer Never Ends is wat mij betreft het perfecte Joana Serrat nummer. Een zwoele zomerse en melancholische plaat waar je onmogelijk niet warm van kan worden. Dit is Joana Serrat in topvorm en laat horen dat de inspiratie na een aantal albums nog lang niet op is.
Dat Joana Serrat haar roots met Hardcore from the Heart even wegstopt is hierbij vergeven. Als je met een zulk goede dreampop album kan aankomen maakt dat helemaal niets uit. Ik begrijp dat dit soort muziek niet voor iedereen is weggelegd. Zeker als je roots en Americana muziek gewend bent, maar mij heb je met dit soort muziek helemaal om. Joana Serrat is op de goede weg, ondanks dat haar muzikale wegen iets van koers veranderen. Uiteindelijk heeft ze met Hardcore from the Heart gewoon weer een meer dan uitstekende plaat afgeleverd en dat is alles wat telt. (Loose Music)