Onuitputtelijk is de traditionele folk aan beide zijden van de (ditmaal) Noordzee. Vlaanderen en Engeland (ditmaal). Hartwin Dhoore op diatonische accordeon en Ross Grant op viool. Diepe basklanken, uitgestrekte melodieën, buitelende veeltonigheden en vleugjes melancholie.
We kennen accordeonist Hartwin van het schitterende, warm melancholische, rijk georkestreerde (semi)klassieke album ’Unfolding’ eerder dit jaar (zie review van 1 maart), maar ook van zijn eerdere albums en zijn samenwerking met andere muzikanten in meerdere folkbands. Allen verenigd bij het Vlaamse folklabel ‘Trad Records’ van broer Ward en Jeroen Geerinck. Ga eens kijken op hun site en er gaat een vernieuwende folkwereld voor je open. Ross Grand is een Engelse violist, componist en muziekdocent die met de traditionele Engelse folk als bases met muzikanten uit de hele wereld aan projecten werkt. Albums maken is één aspect, veelvuldig optreden is voor beide muzikanten een levensader.
De ep ‘New Beginnings’ bevat vijf muziekstukken. Het door Hartwin gecomponeerde ‘New Beginnings-The Fleece’ is een opgewekte folkmelodie wat niet gek is bij de geboorte van een nieuwe muzikale telg. Met een hoog tempo begint de medley van twee traditionals ‘Blew Bell Hornpipe – If You Will Not Have Me, You May Let Me Go’. Het frivole eerste deel gaat prachtig over in de meer beladen en spannende melodie van het tweede. Samen schreven Hartwin en Ross ‘Green Café – Gezellig’. De melodie is, met een klassieke ondertoon, vriendelijk melancholisch, maar viert gaandeweg het samenzijn. ‘Quand On Est Bien Amoureux – Cuckoo’s Nest’ heeft een kleine metamorfose ondergaan. De traditionele melodieën staan in een rijke uitvoering heel mooi op zichzelf en vloeien naadloos in elkaar over. De donkere bastonen van de accordeon leggen er een fijn laagje spanning onder. Zacht klassiek is ‘Bonfire Tune’ van Hartwin. De instrumenten gaan samen op, komen even fijnzinnig bijna los van elkaar, maar herpakken zich en blijven samen.
Als de titel een aankondiging is voor meer, dan kijk ik daar naar uit. Dit ogenschijnlijk vrij traditioneel klinkende album heeft een diepere laag die gaandeweg de overhand neemt. Als je gaat luisteren laat er dan geen speld tussen komen.