Ga naar de inhoud

Eugene Ruffolo, Ten Good Sermons

Eugene Ruffolo, Ten Good SermonsEugene is geboren in New York en getogen in het nabij gelegen Westchester County. Vader was mode-ontwerper en groot liefhebber van Bach. Eugene groeide op met de preludes van Bach en zijn vaders vingeroefeningen op de gitaar. Na wat stoeien met klarinet en saxofoon pakte hij op een goede dag de gitaar van vader en vond de combinatie met zijn tenorstem heel aangenaam. Vroege invloeden (na Bach!) waren de Taylors (James en Livingston) en Crosby/Stills/Nash.

Zijn stem heeft zeker gelijkenis met die van James Taylor, zijn muziek ook. Maar zijn stijl heeft in de loop der jaren een geheel eigen karakter gekregen. Na vele jaren actief te zijn geweest in advertentiecampagnes, met filmmuziek, als achtergrondvocalist bij een groot aantal artiesten van diverse pluimage, waaronder Garth Brooks, Tony Bennett, Livingston Taylor, Artie Traum en onze eigen Very Girls kwam in 1997 zijn eerste solowerkstuk uit: ´A fool for every season´. Intieme, mooi gearrangeerde muziek met bijdragen van o.m. Livingston Taylor en Marc Cohn, ik schreef ooit een recensie over zijn derde CD, The hardest easy´ voor het Belgische blad Mazzmusicas, met later ook een over zijn fenomenale kerstcd ´Even Santa Gets The Blues´ (2009). In de donkere tijden rond de Kerst is het prettig om je te kunnen vergeten in intieme en sfeervolle muziek van een uitmuntend artiest. De stem van Eugene kruipt in je, is warm en gevoelig  Laat het over je heen komen, neem een glaasje goede rode wijn erbij, steek de kaarsen aan en geniet.

En na 8 Engelstalige CD’s en een Italiaanse (2017) komt er na vele jaren weer een Engelstalige CD van hem uit. En wat een juweel!! De stem is zwoel en gevoelig als altijd, de begeleiding onder nog altijd de bezielende leiding van muzikaal partner Ben Wisch ongenaakbaar mooi en hartverwarmend. Wat een heerlijke terugkeer, deze man was al een grote favoriet (dat ongeëvenaarde Kerstalbum!) en ik ben zeer verguld met deze warme douche van Eugene. Niet voor liefhebbers van hardrock, wel voor liefhebbers van mooie en gevoelige ballads. Er staat een cover op , “Silence is King’ waar sprake is van een adembenemend mooi duet met Dayashita Carrie Grossman en een subtiele begeleiding van een steel gitaar.(Independent).