Na jarenlang als muzikant in de marge geopereerd te hebben lijkt de Venrayse singer-songwriter Etan Huijs het tij te keren met zijn recente plaat The Road and the Wilderness. Was zijn repertoire tot nog toe wat aan de wisselvallige kant door een zekere verkramptheid, ditmaal is de kwaliteit van een behoorlijk hoog niveau. Het album imponeert door directheid, spontaniteit, eenvoud, durf en plezier. De negen nummers vormen een mooi divers geheel; een smeltkroes van ingrediënten uit country, folk, rock en zelfs ’n snufje jazz, die op uitermate smakelijke wijze verwerkt zijn o.l.v. B.J. Baartmans, in de rol van producer én uitvoerend multi-instrumentalist op allerhand snaarwerk, piano, Hammond, percussie etc. Behalve BJB was ook een aantal voortreffelijke muzikanten op drums, bas en gitaar aanwezig, dat ’n enkele keer werd aangevuld met trompet, pedal steel en banjo, viool, cello. De luisteraar wordt meegezogen in toegankelijke melodieën, inventieve arrangementen en hartverwarmende instrumentaties van het type roadsong. Daar krijg je ‘n opgetogen stemming van. Zoals het tegengestelde ook voorbijkomt via ingetogen ballads, die stemmen tot (zelf)beschouwing en enige weemoed. Maar zeker ook niet te versmaden.
Alle nummers zijn van de hand van Huijs zelf, speelt gitaar en bezit een rafelig mooie zangstem, waarmee hij kond doet – via prima teksten – van zijn eigen kleine wereld en die van de grote daarbuiten. The Road and the Wilderness biedt de americanafans sfeervolle Neerlandicana. (Eigen beheer)