Ze bestaan nog, in 2000 is nieuw leven ingeroepen voor de Britse rockband The Zombies. Toepasselijk, want de term zombie wordt gebruikt voor een met magische krachten tot leven geroepen dode persoon. De oprichting was in 1961 in St Albans, waar zanger Colin Blunstone en toetsenist Rod Argent en gitarist Paul Atkinson hun schoolbandje oprichtten. Their finest moments waren van 1964 tot 1968 met wereldhits als ´She´s Not There´, ´Tell Her No´ en ´Time Of The Season´. In 1968 besloten Blunstone en Argent solo-carrières te starten, Argent ging verder met zijn groep Argent, Blunstone boekte successen als onderdeel van het Alan Parsons Project.
Toen The Zombies in 2000 opnieuw begonnen was er spoedig nieuw succes en een intrede in de Rock & Roll Hall of Fame in 2019. Eind 2022 traden ze op in ons land, ik zag ze in Amare in Den Haag, waar ze een prima show gaven met hoofdrollen voor Blunstone (nog altijd een prachtige stem) en Argent (een tovenaar achter zijn toetsenbord). Uiteraard kwamen de hits uit de jaren 60 ook langs. Heerlijk. Maar nu is er een nieuwe CD (volgens internet zijn er 29 werkstukken op naam van de band). En de nieuwe CD is weer een heerlijk feestje met uiteraard de prima stem van Blunstone en de toetsen van Argent als speerpunten. De CD start met en in orgel gedoopte ballad van het type ‘Whiter Shade Of Pale’ van Procol Harum. Heerlijk begin dus. Er klinken mooie strijkpartijen aan het eind van het nummer. De band trakteert ons verder op een gevarieerd menu van ballads, rockers, licht psychedelische klanken in aangename songs als ‘Love You While I Can’, ‘’ I want To Fly’ (met strijkarrangement), ‘Got To Move On’ (orgel en mondharmonica, mid-tempo, psychedelisch intermezzo. Een verrassend volwassen album van een paar zeventigers met hun jonge kompanen. Meer dan alleen maar jeugdsentiment. (Cooking Vinyl Records)