In Nederland hebben we Volendam en Den Haag, in Engeland hebben ze Liverpool en in de Verenigde Staten hebben ze onder andere Athens, GA. Samen met de al eerder genoemde plaatsen is deze stad in Georgia een van de plaatsen op onze wereld, waar op de een of andere manier veel bands vandaan komen. Zoals in dit geval R.E.M., B-52’s en Widespread Panic en nu dus ook The Bad Ends. Deze band bestaat uit Bill Berry (R.E.M), Mike Mantione (Five Eight) Christian Lopez (Curley Maple) Geoff Melkonian (Josh Joplin Group) en Dave Domizi die eigenaar is van een lokale gitaar winkel.
Samen vormen ze dus The Bad Ends. ‘The Power And The Glory’ is hun debuutplaat en werd opgenomen in de legendarische lokale studio, de Espresso Machine. De sterfelijkheid van de mens is de rode draad van dit album. Elk van de negen nummers gaat over verdriet en de dood. Zo gaat opener ‘Mile Marker 29’ over een goede vriend van Mike Mantione die lijdt aan een depressie. ‘All Your Friends Are Dying’ gaat over de vergankelijkheid van het leven. ‘Thanksgiving 1915’ gaat over een zelfmoordpoging die wordt voorkomen. ‘The Ballad of Satan’s Bride’ is een vuige rocker en gaat over een man die sterft in een auto-ongeluk met zijn bruid naast zich. Op ‘Little Black Cloud’ neemt de band wat gas terug en speelt de pedalsteel bespeeld door John Neff (ex Drive-By Trucker). Afsluiter van de plaat is geïnspireerd door twee familieleden van Mantione en vat het thema van de plaat prachtig samen.
Op de plaat gaat het veelal over zware en moeilijke onderwerpen maar door het maken van deze plaat hoopt de band dat de luisteraar een beetje vreugde vindt. En daardoor willen ze laten zien dat de luisteraar, die door een moeilijke periode heen gaat, er niet alleen voor staat.
The Bad Ends leveren dus een wat donkere plaat af maar desondanks hoop ik dat ze nog een plaat gaan maken want dit smaakt naar meer (New West)