Polderpolka uit een voetpomptoeter. Zo maar wat woorden van de site van de Nederlandse groep Straf. Brabant, theatermuziek, Nederlandstalig, zeven zonderlingen voor evenveel muzikanten, elk liedje is een muzikale puzzel die na – even – passen en meten in elkaar valt. Straf debuteerde in 2007 met de ep Zinkend Schip, het album Pompen en verzuipen verscheen een jaar later. De langspeler Zeppelin (2023) werd vooraf gegaan door de EP Vraatzucht (2010). Straf kan niet worden verweten erg productief te zijn geweest de afgelopen jaren. Gelukkig speelt de groep op zo ongeveer elk podium. Straf is te vinden op festivals, straathoeken en op vele muzikale planken. De fans kunnen de band langs de podia volgen. De release van Zeppelin! maakt veel zo niet alles goed, jawel, Zeppelin! was het wachten meer dan waard.
Twaalf nummers op de nieuwe release van Straf. En twaalf keer ratelen de vingers van vele recensenten over het toetsenbord om te verhalen over de pracht van deze liedjes. Heldere teksten in voor velen herkenbare verhalen. In opener ‘Niets Aan De Hand’ zal elke luisteraar zich thuis voelen. De blazers geven de song een extra shot energie en warmte. Het is zo’n liedje waarbij het publiek in een concertzaal, of thuis in de huiskamer, even kan wennen aan Straf en de eerste pakkende tekst. Een stuurloos schip kan veel gasten ontvangen. Dus stap maar in. We hebben plek genoeg voor iedereen. ‘Wolvenaard’ zit daarna bij een tweede beluistering tussen de schouders, geeft heerlijk de richting en de beweging aan. Brabantse swing!
‘Het Beest’ begint met een lekkere riff. Ik ben het beest van het leven. Koning van het bier. Meebrullen is een passend motto. De zeeman verlangt in ‘Parels’ naar zijn vrouw. Open de deur nou, mijn vrouw ik verlang zo lang. Naar jou, ik heb de parels waar jij om heb gevraagd. Open de deur nou, mijn vrouw ik verlang zo lang naar jou, open de deur nou, het is te lang geweest. Open de deur nou, mijn vrouw ik verlang zo lang, naar jou, de zee was woest en heeft mij flink beproefd. Ik kom je strelen, mijn vrouw open de deur nou, mijn vrouw ik verlang zo lang het is te lang geweest. Drie keer draaien en nooit meer vergeten. ‘Marie-Louise’ is daarna met voorsprong het mooiste liefdesliedje van het jaar. Een refrein dat voor iedereen herkenbaar is,. Laat los laat gaan. Hou me vast, raak me niet aan. Ik geef jou liefde, jij neemt mijn liefde. En dan een rauwe gitaar om de liefde vast te hameren. Ik streef naar liefde. Jij eet mijn liefde.
Zeppelin! telt maar liefst twaalf nummers. Het is de release bij de gelijknamige theatervoorstelling. Het is een album waarmee het muzikale theatergezelschap Straf elk liefhebber meeneemt naar een haven waar het licht dimt, de kroegbaas voor een lallende dronkaard nog een glas schenkt, een jong verliefd stel slechts oog voor elkaar heeft, een groep muzikanten in het bruine café de instrumenten pakt en het podium beklimt. De drummer tikt af. Een twee drie vier vijf zes zeven en de band valt in. Straf heeft een podium.. Polderpolka uit een veelvoud van instrumenten, jawel, kom maar door met die prachtige liedjes (Distributie: Sonic Rendezvous)