Voor de lezers die nog nooit van de Canadees Steve Dawson hebben gehoord wat informatie. De man is geboren in Vancouver, maar werkt al geruime tijd in Nashville. Hij is een uitstekende singer/songwriter en een producer die met vele collega’s heeft gewerkt. Ga er maar aan staan: sinds het begin van de 21e eeuw heeft hij op meer dan 200 albums gespeeld of ervan de productie gedaan. Het leverde maar liefst 7 Juno awards op (op 18 nominaties) en diverse andere min of meer belangrijke prijzen. Met vele collega-artiesten uit Canada en de USA heeft hij gewerkt. Om er een paar te noemen: Van Dyke Parks, Dave Alvin, Birds of Chicago, Allison Russell, Geoff Muldaur, Tim O’Brien.
Tussen het produceren van CDs van anderen was er ook tijd voor eigen werk sinds 2001. Daarbij heeft hij allerlei muzieksoorten uitgeprobeerd, zoals blues, rock, folk, country, Hawaiian music, enz. Een veelzijdig mens dus. En dat wordt duidelijk als we naar zijn werkelijk adembenemend geslaagde nieuwe CD luisteren. ‘Eyes, Closed, Dreaming’ is een Americana-juweel, een goede kandidaat voor mijn jaarlijst van 2023 op plaats 1. Maar ik weet niet wat er nog komen gaat, natuurlijk. Met in de begeleiding o.m. Fats Kaplin (mandoline), Tim O’Brien (mandoline), Jay Bellerose (drums, percussie) en Allison Russell en Casey Dawson op vocals laat Steve horen wat hij in petto heeft. Zelf speelt hij allerlei gitaren (w.o. Weissenborn), pedal steel, lap steel, ukulele, marxophone, vibraphone.
Met een andere Canadese favoriet van mij, Matt Patershuk schreef hij vier songs, verder een song helemaal zelf (het Hawaiiaanse instrumentaaltje ‘Waikiki Stonewall Rag’ met daarin o.m. een pump organ!) en verder zijn er twee traditionals en vier fantastische covers. Wat een cover-keuze van Steve: ‘Long Time To Get Old’ (van Ian Tyson en ooit in 1970 verschenen op de country-rock LP van Ian and Sylvia onder de titel ‘Great Speckled Bird’ (kennen jullie dat fenomeen niet, zoek het op en ga luisteren, schitterende muziek), ‘Small Town Talk’ (Bobby Charles, in een zwoele versie met de nodige blazers), Jack Clement (’Guess Things Happen That Way’) en John Hartford (‘Let Him Go On Mama’). Een bijzondere Hawaiiaanse versie van de klassieker ‘Singing The Blues’ met piano en pump organ zorgt voor nog meer diversiteit. Wat een dijk van een CD, in alle opzichten meer dan geslaagd. (Black Hen Music)