Here Again: A Retrospective (1994-2002) van alt. countryrockband Say Zuzu uit Amerika, New Hampshire deed me herinneren aan een recensie over het laatste studioalbum Every Mile uit 2002, die eindigde met de woorden: ‘koop dat album en bid dat ze weer snel herenigd zullen zijn en een plaat maken’. Die smeekbede wordt verhoord, al was goddelijk geduld wel nodig. Immers, na twintig jaar staat er een nieuw album op stapel, dat ergens tussen nu en 2023 te verwachten is. Om naar uit te zien, net zoals indertijd in de jaren negentig, begin 2000 naar hun vijf studio- en twee liveplaten.
Het begon allemaal in 1992 nadat leadzanger en -gitarist, harmonicaspeler Cliff Murphy Uncle Tupelo’s album March 16-20 en Neil Young’s Zuma aan zijn maten Jon Nolan (leadzang en -gitaar), broer James Nolan (bas) en Steve Rhum (drums) liet horen. Ineens wisten ze toen welke kant de band op moest: van rammelende garagerock naar alternatieve countryrock. Niettemin duurde het nog een paar jaar eer de tamelijk anoniem gebleven titelloze debuutplaat uit 1994 en opvolger Highway Signs & Driving uit 1995 zouden uitkomen. De alternatieve countrymuziek van deze jonge gasten bestond voornamelijk uit losjes gespeelde roadsongs, die kameraadschap, opwinding en verlangen verbeeldden. On the road zijn, daar ging het hen vooral om. Daarna volgden nog drie studioalbums (Take These Turns uit 1997, Bull uit 1998, het eerder vermelde Every Mile) en twee livealbums Live uit 1998 en ten slotte het in 2004 uitgebrachte Live in Germany, waar ze net als in Nederland en Italië erg populair waren. Voor de opnames van Every Mile maakte de ritmesectie uit eigen beweging plaats voor bassist John Petsy en drummer Tim Nylander. Niet voor lang trouwens, want na de release was het klaar voor Say ZuZu
In 2019 pakte de band de draad weer op voor reünieoptredens, waar jammer genoeg door corona abrupt een einde kwam. Maar juist door die pandemie-omstandigheid raakte de band geïnspireerd om een nieuwe plaat op te nemen. Naar verluidt zal ook de oorspronkelijke ritmesectie daarop meespelen.
Tot de verschijningsdatum kan de liefhebber (nieuw of ervaren) alvast warmdraaien met deze selectie oude, maar allesbehalve sleets klinkende alt. countryrockliedjes. Uitstekende compilatie. (Strolling Bones)