Het verhaal van Naked Giants is klassiek en zeker niet uniek. Gitarist en vocalist Grant Mullen, drummer Henry LaVallee en bassist Gianni Aiello ontmoeten elkaar op een middelbare school in Seattle, Washington. R.I.P. is in 2016 een eerste proeve van bekwaamheid. De ep levert de groep een contract op bij New West Records. Op 30 maart 2018 verschijnt debuutalbum SLUFF. De langspeler scoort positieve recensies en levert een plek op in het voorprogramma bij Car Seat Headrest.
SLUFF is een overtuigend debuut, een plaat vol punkrock. Na de tournees in 2018 en 2019 is er tijd voor het opnemen van een vervolg. En dat is goed gelukt.
The Shadow is typisch zo’n release van een jonge groep. Iedereen denkt dat een tweede langspeler voor een band met relatief onervaren muzikanten een moeilijke plaat is. Naked Giants bewijst het tegendeel. Gewoon elf nummers, 39.04 minuten muziek en geen enkel ingewikkeld nummer. Het is nog steeds punkrock, maar aangevuld met diffuse garagerock, psychedelische woestijn folk en hier en daar wat meer ruimte voor de toetsen. Het geluid van het trio is groter geworden, de goede ingrediënten zijn bewaard en de aanvullingen waardevol.
With The Shadow we draw inspiration form the chaos and contrast, we admit that we only exist as a balance of shadow and light, and we commit to the responsibility of reflection and growth. Een medewerker van de platenmaatschappij is er in geslaagd om in een zin heel veel vragen op te roepen. Het lijken wijze woorden maar het zijn vooral gemakkelijk door te prikken luchtballonnen. De volgers van de groep zullen de woorden snel vergeten. The Shadow is gewoon een release die de groei van jonge muzikanten laat horen, voor de fan een bevestiging van de kwaliteit van het Amerikaanse trio maar de eindejaar lijstjes zullen echt niet gehaald worden. The Shadow is niet exceptioneel goed, is gewoon een prima plaat.
De Nederlandse podia zijn voor een verdere kennismaking voorlopig onbereikbaar. Naked Giants zou in de goed gevulde concertzalen moeten staan. De tweede release van het trio schreeuwt om een plek in de muziekagenda van Europese steden. Voorlopig zal de Nederlandse luisteraar en concertbezoeker het met The Shadow in de huiskamer moeten doen. Alles behalve vervelend maar ook jammer. (New West Records)