Ga naar de inhoud

Lolly Lee

De Amerikaanse singer-songwriter Lolly Lee maakt in de jaren tachtig furore met de groepen Split The Dark en The Mortals. Met die laatste groep geniet ze haar debuut als frontvrouw. In Split The Dark speelt ze ritmegitaar. Na kleine successen kiest Lolly Lee voor het moederschap en trekt zich terug op het platteland van Alabama. Dat is ook de plek waar Lucinda Williams een thuis vindt. Natuurlijk zijn er meer overeenkomsten tussen beide  vrouwen. Lee heeft eenzelfde donkere, wat raspende stem en componeert haar liedjes ook op gitaar.

De dood van haar echtgenoot en het feit dat ze de pensioengerchtigde leeftijd nadert, levert bij Lolly Lee de wens op om haar liedjes op te nemen en aan de wereld te presenteren. Ze boekt tijd in Admiral Bean Studio in Loxley, Alabama en vraagt Anthony Crawford achter de knoppen plaats te nemen. Crawfond, bekend van het werken met Neil Young en Dwight Yoakom, neemt zijn vrouw Savanna Lee mee. Crawford concentreert zich op de muziek, Savanna Lee neemt foto’s, verzorgt de hoes en zingt wat vocalen vanaf de achtergrond. In pais en vree kan er een debuutalbum worden gemaakt.

Opener ‘Satellite’ klinkt opgewekt en energiek. Dit is geen laatste stuiptrekking van een bijna bejaarde dame, maar een eerste proeve van bekwaamheid. Het is folkrock met een hoge intensiteit. ‘Free State Of Winston’ heeft ook zo’n lekker pakkend intro. Het is hoorbaar dat Lee plezier heeft in het vast leggen van haar liedjes. Crawford bespeelt de pedal steel en lift daarmee het liedje. ‘Fortuna’s Ink’ heeft wat minder tempo, maar is ingetogen en heeft heerlijke loopjes op de diverse gitaren.  Het zijn songs over bewoners van Alabama. In lang niet alle gevallen zijn het verhalen met een goede afloop, maar mede daarom is het goed om deze vast te leggen. Een titel als ‘Sweet Alabama Home’ zegt veel, zo niet alles. ‘Great Crusade’ heeft opnieuw een verhalende lijn. Het gitaarwerk van Lee en Crawford is wat overstuurd en daarmee passend in de compositie. ‘Happy Now’ is opnieuw zo’n track die de luisteraar nieuwsgierig maakt naar optredens.

Lolly Lee is drieënzestig jaren jong en heeft haar droom waar gemaakt. De langspeler is de droom die werkelijkheid werd en het vehicel waar Lee mee op toernee kan. Op de voorzijde van de release een onscherpe foto van Lolly Lee als kleuter. De binnenhoes is gebruikt voor het recept van Aunt Hazel’s Italian Cream Cake. Voor de elf nummers gebruikt Lee iets meer dan vierendertig minuten. Zoveel muziek past precies in een voorprogramma. Laat Lorry Lee de oversteek naar Europa maar maken. Dat wordt een prettige kennismaking. (Admiral Bean Records)