Beste fans van het Real Roots Cafe, af en toe komt een heerlijke verrassing voorbij en deze Katja Kruit verzorgt de eerste echte verrassing van het jaar 2024. Nee, deze heerlijke country-CD is niet in Nashville opgenomen, zelfs niet in enig andere gelikte studio in de USA, maar gewoon in studio peggy51 in Ouderkerk aan de Amstel. Katja schreef alle songs helemaal zelf, zorgde ook voor de arrangementen, speelde dobro en lap steel en nam de lead vocals voor haar rekening, haar stem is uitermate geschikt voor haar repertoire. Er zijn genoeg sterren in de USA die het met een mindere stem moeten doen.
Ze laat horen dat ze een enorm gevoel heeft voor traditionele country, maar speelt ook heerlijke Western Swing (in het – uiteraard snelle – ‘Fast Forward’), klinkt een enkele keer als mijn grote favoriet Tish Hinojosa (in het zelf-destructieve ‘Kick Me When I’m Down’) en waagt zich – met succes – aan een jodel (in ‘Having My Cake’, een heerlijk swingend nummer, met daarin deze fraaie tekst: ‘I don’t know what we’re playing, but I always win, I like my ice cream, and I’m still thin’). ‘Our Days Are Heaven Sent’ is een prachtige ballade. ‘Hey, How Are You’ is een rustig nummer, waarin ze een vriendin die helaas jong is overleden een brief stuurt. Ze mist de gezelligheid van weleer. Hebben we niet allemaal zo’n vriend/vriendin) gehad’? Verder gaan veel songs over relaties, ze vraagt zich af of ze ooit de ware vindt, of misschien toch wel (‘I’ll always long for the open road, Oh, but I’ve let you in, guess I’ve got room for two. I know I’ll take the long way, always look for something new. Oh, I’ll never settle down except with you.’) Dat is dus de ware, neem ik aan, hopelijk beseft hij dat ook.
Lieve Katja, ik heb echt genoten van jouw CD. Mijn complimenten voor jouw talent. Ik hoop nog meer mooie werkstukken van jou te ontmoeten, je bent een echt talent en van alle country-markten thuis.