Ga naar de inhoud

Jordie Lane, Tropical Depression

Jordie Lane, Tropical DepressionVier sterren recensies, lovende persberichten, nominaties en prijzen, Jordie Lane is veel geprezen, bekend en beroemd in thuisland Australië en in Amerika Debuut Glassellland verscheen in 2018, Back In Time had in 2020 last van de epidemie en vorig jaar verscheen The Empty House Tapes Vol. 1 & 2.

Voor Tropical Depression vertrok Lane naar Nashville, Tennessee in gezelschap van Jon Estes, multi-instrumentalist en producer. Estes heeft gewerkt met Dolly Parton, Rodney Crowell en Kacey Musgraves. Voor het mixen van de nieuwe muziek werd Noah Georgeson benaderd. Deze heeft eerder achter de knoppen gezeten voor The Strokes, Devandra Banhart, Andy Shauf en Marlon Williams.

Genoeg namen op diverse rijen. Het is om aan te geven dat voor Lane deze langspeler belangrijk was. Hij zocht naar meerdere stijlen op een album, liedjes mochten elkaar kruisen en hadden in alle gevallen een eigen muzikale smoel. Natuurlijk was er het fundament van americana en folkrock, maar er mocht meer aan de door Lane geschreven liedjes geplakt worden. Beatlesque is een woord dat te binnen schiet.

Tropical Depression is zo’n album dat tijd vraagt. Twaalf nummers en er zijn na drie of vier keer luisteren geen favorieten. Het dozijn past prima bij elkaar en er springt geen nummer uit. Opener ‘Back, Out There’ is goed klinkende Amerikaanse popmuziek die naar het einde toe alleen maar voller en opwindender gaat klinken. Heerlijke opener. Volgt ‘Biscuit House’ met meer van hetzelfde én een pakkende steel guitaar. ‘The Changing Weather’ duurt bijna drie minuten en verhaalt over de zorgen die Lane zich maakt over de klimaatsveranderingen. Het is een song met grote en oprechte betrokkenheid.

‘Empty Room’ volgt en gaat verder op dezelfde weg. Jordie Lane is geen doemdenker, maar gebruikt zijn muzikale talent om de wereldburgers aan het denken te zetten. ‘Pukcufehtekaw’ is een korte interlude en is de opmaat naar songs waar de ritmesectie het tempo wat meer bepaalt. In ‘New Normal’ gaat het echt los. De luisteraar krijgt het pompend om de oren. Eindelijk en terecht, de aanloop was lang, hoogtepunten gingen op Tropical Depression wat gemakkelijk voorbij, maar nu heeft de luisteraar iets te pakken. ‘Been Lucky’ spat daarna net zo, spettert ook en is een geweldige afsluiter. Tropical Depression heeft een mooie opbouw, bevat goede muziek en heeft her en der een zorgelijk randje. Het is goed dat er in 2024 zo’n release te beluisteren is. (ABC Music)