De Zweedse singer-songwriter Jonas Carping levert met Strangers zijn derde album af dat ‘slechts’ zeven liedjes bevat, wat eigenlijk een beetje jammer is. Het had wel iets ‘ruimhartiger’ gekund, want wat hij hier laat horen is ontzettend mooi. Niet getreurd of gezeurd verder, want het is een klein half uurtje volop genieten van zijn soepele bariton en de eenvoud van de melodieën.
Van de sobere begeleiding op akoestisch gitaar en incidenteel op piano door Amsterdammer Michiel Oskam. Van de tere, sporadische stembijval van Sigrid Carping en Oskam. Van de overpeinzende liefdesteksten van de vier eigen liedjes: Guess I Would, Time Will Tell, New Year Lights en Redemption Road. En van de bijzonder mooie interpretatie van Prince’ When Doves Cry – diens wanhopig klinkende liefdesliedje en van de ultra trage vertolking van Neil Young’s Rockin’ In The Free World – protestsong over de (a)sociale staat van Amerika rond 1990, die qua urgentie actueler is dan ooit. En tot slot het genot van Fault In Your Star, het troubadourliedje van zijn muziekmaat Michiel Oskam. Met volledige toewijding live opgenomen door de Schotse producer Simon Larker in zijn studio in Zweden, is Stranger – in tegenstelling tot Carping’s eerdere albums All The Times In The World uit 2012 en het overwegend elektrische Coctails & Gasoline uit 2015 – een parel in het verfijnde singer-songwriteridioom. (Eigen beheer).