Is Nederland nou gek of ben ik het. Waarom is Jodymoon niet een grote band met een enorme schare trouwe volgers. Maar misschien ben ik gek en heb ik wat gemist. Gelukkig ken ik de muziek van zangeres en toetsenist Digna Janssen en multi-instrumentalist Johan Smeets. Niet persé een liefhebber van live-albums moet ik zeggen dat het motief om dit album uit te brengen mij zeker aanspreekt. Het is soms heel prettig om als kunstenaar terug te kijken naar alles wat je in de afgelopen jaren gemaakt hebt. En tot de conclusie te komen: “dat was zo gek nog niet”. Dat livemuziek de naakte werkelijkheid is, is navenant. Dat wij daarvan kunnen meegenieten is dan mooi meegenomen. Sterker nog, zo’n album is een uithangbord.
Jodymoon bestaat sinds 2006 en maakt in dat jaar hun eerste album ‘Look At Me Look At Me Don’t Look at Me’. Van poppy-folk-rock schuift het duo steeds meer op naar singer-songwriter roots-folk-pop, met de nadruk op meer subtiliteit zoals op het erg mooie ‘Who Are You Now’ uit 2010. Elk album van Jodymoon ademt een eigen sfeer door accentverschillen in instrumentarium en melodielijnen. Zo verrassen ze steeds weer. Digna ontwikkelt haar zang naar een steeds toenemende zelfverzekerdheid. Iets donkerder, krachtiger en met een prachtige vibratie. Fantastisch op ‘The Live You Never Planned On’ uit 2012. Met het iets bluesy folksongalbum ‘All Is Waiting’ drie jaar later, laat Jodymoon horen dat ze door hun gevarieerdheid muziekkunstenaars zijn. Zeldzaam fraaie rustmomenten en klein-spannende songs. Iets meer folkjazz, als ik het met enige aarzeling omschrijf, is ‘A Love Brand New’ (zie review van Fred Schmale uit 2019). Voortgezet op ‘Firestone’ met een nadruk op duetten. Krachtige zang en een eenvoudiger instrumentarium. (zie review van William van Voorbergen uit 2021). De teksten van Jodymoon zijn verhalend, poëtisch en hebben regelmatig de liefde als rode draad. Geïnspireerd door gebeurtenissen die zich in hun leven afspelen of die hun verteld worden.
Jodymoon maakt vanaf 2011 veelvuldig opnames van hun concerten. Vanuit Maastricht treden ze regelmatig in Nederland op maar doen ook Canada, UK, Spanje Italië, België en Duitsland aan. Op ‘The Best Of Live 2013-2023’ staan fraaie opnames uit verschillende optredens. Jodymoon speelt zo krachtig vanzelfsprekend dat je gewoon mee kunt drijven, geen onvertogen misser, een mooie keuze uit hun repertoire verdeeld over twee schijven met respectievelijk 11 en 12 songs. Luisteren wordt slechts onderbroken door kort applaudisseren en een enkel woord. Dat zou beslist niet hoeven maar ja moeilijk weg te poetsen. Gelukkig snel vergeten als er zich een nieuwe song aandient.
Het is een lust om ze samen zingend aan het werk te horen op (elektrische) gitaar, resonator gitaar, piano, keyboard en ritmisch stampend. Regelmatig door medemuzikanten bijgestaan op viool en cello. Ze zijn hun muziek, ze hebben hart en ziel erin gelegd, hard ‘gebeeldhouwd’ aan elke song. De ene noot vloeit, soms heerlijk onverwacht, uit de andere voort. Hoezo hebben live-albums niet persé mijn voorkeur? Omdat er zoveel tegenvallende zijn, zoveel slecht opgenomen ook. ‘The Best Of’ dat mag Jodymoon vinden. Ze willen ons dit laten horen en dat is het belangrijkste. Ik moet ze nodig een keer gaan zien.