Degene die van de Canadese/Amerikaanse The Band houdt, houdt ongetwijfeld van de Zweed Jesper Lindell. Of ongetwijfeld niet, dat kan ook. Het is allebei een tamelijk voor de hand liggend iets. Op zijn laatste album Before The Sun blijkt Lindell 100% beïnvloed door Robbie Robertson en de zijnen. Niet beter wetend zou het ‘n postuum uitgebrachte release van vergeten songs kunnen zijn. Neem de zuiver gekopieerde instrumentale details: het stemgeluid van drummer Levon Helm of de (kop)stem van Richard Manuel; het gorgelende orgeltje van Garth Hudson of frivole pianospel van Manuel; de hartige, trage, meeslepende opbouw van Robertson’s composities, waarin ‘n keer of wat een flard van het intro van The Weight, het bekendste nummer van de The Band, te horen is. Maar de zaligmakende harmoniezang van The Bandleden – denk met name de bijdrage van bassist Rick Danko – ontbreekt vrijwel. Niettemin, een echte copy cat die Lindell, waar misschien sommigen per definitie niets mee ophebben, maar wat mij betreft oké is zolang bezieling voelbaar is. En bezield is hij, ook al moet gezegd dat het middengedeelte van het album, vooral de nummers A Little Light In The Dark en Howlin’, niet helemaal aan de hoge standaard van diens grote voorbeeld (in hun eerste jaren dan) voldoen. Daarentegen zet Lindell op zijn beurt de cover Honesty Is No Excuse van Phil Lynott geheel naar zijn (Bandmodus) hand.
Een keur van muzikanten stond Lindell bij op drums, bas, gitaar, blazers et cetera. Niet bijster origineel natuurlijk, maar toch mooi genoeg om vaak van te genieten. (Rootsy Records)