Het jaar 2022 was het jaar van de band uit de Haarlemmermeerpolder: Harlem Lake. Ze wonnen de European Blues Challenge in het Zweedse Malmö en gaven door heel hun Europa hun visitekaartje af. Tijd om uitgebreid een nieuwe CD op te nemen was er nauwelijks, dus brengt de groep in afwachting van een dit jaar te verschijnen studio CD een live CD uit. Om te spreken van een tussendoortje, daar zou je band mee tekort doen, want dit een kwalitatief hoogstaande weergave van een aantal nummers, opgenomen met uitgebreide bezetting op het Culemborg Blues Festival en een viertal nummers, opgenomen met de vijf persoons standaardbezetting tijdens het Better Get Hit Festival in de Schouwburg in Tilburg.
Het album heet Volition Live. Het live zaal duidelijk zijn, Volition is het, zelfs voor Engelsen zelf, het pretentieuze woord voor wilskracht. Dertien nummers, waarvan zeven van eigen hand (incl. één nieuw nummer). Verder staan er zes covers op. Het album begint met een prima met slidegitaar doorspekte versie van het eigen “The River”. Het enige nieuwe eigen nummer is een ouderwetse rock ‘n’roller met de titel “Jack-In-The Box”. Van de covers zijn Eric Clapton’s “Got To Get Better In A Little While”, O.V. Wright’s “That’s How Strong Our Love Is” en “Don’t Change Horses”(Tower Of Power) erg sterk. Een beetje gevaarlijk vind ik persoonlijk de oude Ann Peebles song “Beware”, waarvan ons eigen Barrelhouse voor Nederland al een definitieve versie heeft neergezet, maar de Harlem Lake versie mag er ook best wezen.
De band bestaat uit oudgedienden Janne Timmer (zang), Dave Warmerdam (toetsen, zang, gitaar) en Sonny Ray van den Berg (gitaar, zang). De ritmesectie is redelijk nieuw met Kjeld Osterdorf (bas) en Benjamin Torbijn (drums). Het gitaarwerk op “Pleas we Watch My Bag”, alsmede het toetsenspel op “Deaf And Blind’ zorgen voor een paar kippenvel momentjes. En dan het vocale gedeelte: zeer prettig om een zangeres te horen, die hier met geen enkele andere zangeres te vergelijken is en je er direct tussenuit pikt. Een vierkoppige blazerssectie en twee achtergrondvocalisten zorgen nog voor extra power op de Culemborg Blues opnames.
Het album gaat eind maand in première en verdient een plaats in de collectie van elke rechtgeaarde Nederblues liefhebber, hoewel de band zich zeker niet beperkt tot de ‘old school’ twaalf maten blues.