Mijn naam is Fred Schmale, ik ben Hagenaar van geboorte en woon daar sinds 1994 weer. De muziek kwam in mijn leven eind jaren 50 van de vorige eeuw in de vorm van de toen zeer populaire dixielandmuziek. Mijn muzikale smaak evolueerde begin jaren 60 richting ‘moderne jazz’, met als favorieten Miles Davis, Gerry Mulligan, Sonny Rollins, John Coltrane en vooral Thelonious Monk.
Mijn aandacht voor singer-songwriters en folk ontstond toen ik in 1968 in een platenzaak een LP van Eric Andersen hoorde, ‘Avalanche’. Ik kocht ogenblikkelijk de LP en tevens de LP ‘Circle Game’ van Tom Rush. Een nieuwe wereld opende zich en via het radioprogramma ‘Nashville’ van Wim Bloemendaal kwamen in de jaren 70 o.a. Tom Paxton, Gordon Lightfoot, Kris Kristofferson, Jerry Jeff Walker, John Prine, Guy Clark, Mickey Newbury, Chip Taylor, Ian and Sylvia, Gram Parsons, Emmylou Harris, Poco, Pure Prairie League, The Byrds en Flaco Jimenez in mijn leven en in mijn groeiende LP-verzameling.
Later komen daar nog John Stewart, Kate Wolf, Nanci Griffith, Leonard Cohen, Willie Nelson, Tish Hinojosa, Tom Russell, Eliza Gilkyson, David Olney en Jeff Talmadge, Sam Baker en Caroline Herring bij. Een droge opsomming, maar het geeft een indruk van mijn voorliefdes. Dat ik daarnaast altijd bezig ben om andere nieuwe goede (akoestische) muziek te ontdekken mag vanzelfsprekend genoemd worden.
In 2000 werd ik gevraagd om medewerker te worden van ‘Rootstown magazine’, later omgedoopt tot ‘MazzMusikaS’, beide verspreid via internet. Sinds eind 2009 maak ik deel uit van het dream team van Real Roots Cafe.