De Zeeuwse singer-songwriter Ellen Shae komt met haar derde CD na haar debuut ‘My window’ (2014) en de opvolger, de EP ‘Clouds’ (2017). Ellen is muzikaal actief sinds haar zevende (bij de lokale fanfare op dwarsfluit) en trad voor het eerst voor publiek op toen ze 13 was. De klassieke gitaar volgde toen ze 16 was, ze zong in diverse rock- en blues cover bands, maar de akoestische gitaar is haar ding geworden, ze bekwaamde zich als autodidact en ging vervolgens eigen liedjes schrijven. Dat lukte al goed op haar op haar debuut CD, waar ze een mengsel bracht van folk, country, blues en Americana en vervolgens op de opvolger, met nu ook een knipoog naar de jazz.
Met ‘Caged Bird’ laat ze horen dat haar groei doorzet, het is een zeer volwassen en muzikaal sterke CD geworden, waarop een knipoog naar de klassieke muziek wordt gegeven, niet in de laatste plaats door (wederom) de inbreng van celliste Sera Smolen uit de USA (regelmatig in ons land te bewonderen aan de zijde van Tom Mank, die op twee nummers van ‘Caged Bird’ co-auteur is). Verder in de begeleiding producer Rich DePaolo (keys, gitaren, bas, mandoline, banjo, hij werkte o.m. met Joel Rafael en The Burns Sisters), Bill King (drums), Doug Robinson (staande bas), Max Buchholtz (viool, viola), Mark Karlsen (sopraansax) en (enige Hollander) Gait Klein Kromhof op harmonica. Ellen heeft een prachtige, loepzuivere en soepele stem en de arrangementen zijn subliem, waardoor het optimaal genieten is, de hele CD lang.
‘Caged Bird’ is Shae’s mooiste werk tot dusver, wat een intensiteit, wat een muzikaliteit, wat een uitstraling. We hebben er een echte topper bij in ons muziekwereldje, luisteren is verplicht. (Independent)