Ga naar de inhoud

Danny George Wilson, Another Place

Another Place van de Brit Danny George Wilson is zijn debuutalbum als soloartiest. Eerder was hij decennialang de spil van het weinig opmerkelijke Grand Drive en het aards klinkende Danny And The Champignons Of The World, de band die wél van zich deed spreken met intense countrysoulrock. Het album Stay True uit 2007 is, wat dat aangaat, er eentje van de bovenste plank.

Hoe anders klinkt de muziek van Another Place. Een bijna 180 graden ommezwaai, neigend naar een soort indie-poprock – versiert of ontsiert (zo je wilt) met elektronica. Die geluiden rispen in de meest onverwachte momenten op. Dat smaakt bepaald niet naar meer. Tenminste, dat was mijn eerdere bevinding. Maar het album liet me niet los, met vele draairondjes als gevolg. Uiteindelijk ontpopte de plaat zich als een verzameling fraaie liedjes, met geweldige melodieën. Alhoewel de elektronica achterwege had mogen blijven, bleek het gaandeweg geen sterk storende factor. Soms lonkt het experiment, net zoals bij The Beatles, die een zekere periode ook niet vies waren van elektronica. Mogelijk waren zij zelfs een voorbeeld voor Wilson. Ook Eels, Wilco/Jeff Tweedy, Neil Young en new wavebands als The Cure klinken door in het tien songs tellende album. Zijn de americana-invloeden dan helemaal weg? Op een paar (kleine) uitzonderingen na. In Sincerely Hoping zit een twangende gitaar, en doorregen streepjes pedal steel in poprocker Living Away Too Much. Volledig americana getint is de cover Would Be In Love Anyway van Frank Sinatra, die samen met Emma Swift schitterend wordt vertolkt. Door wie Wilson begeleid wordt op gitaar, drums, orgel, piano, et cetera? Geen flauw idee. (Loose Records)