Ga naar de inhoud

Cousin Harley, Let’s Go!

Jukin’ (2003), Hillbilly Madness (2006) en B’Hiki Bop (2013). Zo maar wat namen van releases van Cousin Harley. Het Canadese trio verbindt klinkende titels aan langspelers die kort en hevig zijn. Elke huiskamer en elk podium wordt door Cousin Harley in de fik gezet. Bebop, jivin’, rock ’n’ roll. Bij elk volgend nummer wordt de feestvreugde groter en de transpiratiegeur penetranter. Bij elke song van steeds een minuut of drie blijft de luisteraar bewegen. Dance! Jive! Roll!

Let’s Go! is het zevende album van Cousin Harley. Gitarist en vocalist Paul Pigat heeft tien nieuwe songs gecomponeerd en dat levert eenendertig minuten en zeven seconden (!) nieuwe muziek op. Alhoewel. Nieuwe muziek?

Vanaf  Jukin’ in 2003 is de sound van Cousin Harley (Vancouver, Canada) herkenbaar. Het trio speelt muziek om op te rock ‘n’ rollen. Ritmesectie Jesse Cahill (drummer) en Keith Picot (bassist) leggen een bewegelijk fundament, waarop Pigat zijn teksten en gitaarspel op los kan laten. Na meestentijds een minuut of drie is er een korte pauze, een volgend intro en gaat de dans verder.

De teksten zijn van een wonderlijk schone eenvoud. Het trio heeft de kuiven strak gekamd, de kleding is onberispelijk en de schoenen hebben een stevige punt. Bij al dit fraais is het instemmende knikje van de vriendin belangrijk. In ‘She’s My Baby’ wordt dan meer dan duidelijk. Cousin Harley musiceert op het podium, maar Pigat zingt vooral tegen zijn liefje.

She’s my baby, she’s my baby
And I’ll never let her go (-)
One look from her and your blood runs cold

 Op het schrijven bij deze release staan alleen maar ronkende zinnen. Django Reinhardt en Motorhead worden genoemd, nummers exploderen als een active vulcano en Let’s Go! is een world class recording. Snoevend taalgebruik van drie heerlijke muzikanten, die in vol ornaat en met ruim voldoende gel in de kuif elke zaal plat zouden willen spelen.

Uitsmijter en afsluiter ‘Merle The Gypsy’ laat horen hoe virtuoos de drie leden van Cousin Harley kunnen spelen. Voor een keer is er geen tekst over een al dan niet verdwenen liefje, maar strak gespeelde rock. Pigat’s vingers zijn snel en foutloos, de ritmesectie explosief en solide.

Let’s Go! is voorlopig voor in de huiskamer. Ruim een half uur rock ‘n’ roll moves doornemen. Dance! Jive! Roll! (Little Pig Records)