De langbenige schoonheid Brennen Leigh is toe aan haar negende CD, haar zevende solo-werkstuk (de andere twee waren samenwerkingen met resp. Jesse Dayton en haar echtgenoot Noel McKay). Gezegend met een soepele, hemelse stem zingt Brennen de spreekwoordelijke sterren van de hemel. Voor mij is Brennen de ‘New Queen of Country Music’. En ze ‘doet’ country in meerdere verschijningsvormen, was er in 2015 een CD met songs van Lefty Frizzell, in 2020 was het de beurt aan de cowboy-jongens in ‘Prairie Love Letter’, 2022 bracht ons Western Swing, samen met Asleep at The Wheel in ‘Obsessed With The West’. Op haar laatste CD omarmt ze de honky tonk. Zoals ze dat zegt: Ik ben daar nog niet klaar mee. Ze begint met een heerlijk uptempo bluegrass nummer, ‘Running Out Of Hope, Arkansas’ met een goede rol voor de mandoline, er is een lekkere tearjerker (‘Every Time I Do’), een drinking song (‘Somebody’s Drinking About You’), een cheating song (‘Missisippi Rendezvous’), een trucker song (‘Carole With An E’) en een Dolly Parton huppeltje ( ‘Throwing Away A Precious Jewell’), een Emmylou Harris-achtig liedje (‘When Lonely Came To Town’). Af en toe horen we die heerlijke koortjes zoals vroeger de Jordanaires zo mooi konden doen. En het zal niemand verbazen dat de rest van de CD mooie traditionele country met een knipoog naar de jaren vijftig tot zeventig biedt, denk aan Patsy Cline, George Jones en dergelijke helden van weleer. Het titelnummer is haar bekentenis: ‘I’m Not Through Honky Tonkin’ Yet’. Op de CD krijgt ze hulp van o.m. Marty Stuart (mandoline), Aaron Till (fiddle) en Rodney Crowell (achtergrondvocalen).
Brennen Leigh is een begenadigd songwriter en een lekker gevoelig en sexy zingende dame. Wat een meesterlijk heerlijke CD is dit weer, een absolute aanrader en een kandidaat voor mijn nummer 1 van 2023. (Signature Sounds).