Het is wel even zoeken naar Bjorn Peter Thisell. Het achterste van zijn tong ligt voornamelijk in zijn muziek besloten. Een perfectionist die zichzelf nogal wat oplegt, ik citeer: “Hoewel mijn muziek diep persoonlijk is, moet ze iedereen aanspreken die oprechte en eerlijke expressie waardeert”. Maakt ie ook nog een albumhoes waarachter je een jodelende bergbewoner verwacht. Toch humor dus.
Bjorn Peter Thisell (1982) komt uit Hässleholm in Zweden. Hij maakt melding van het feit dat hij al een carrière achter de rug heeft. Dat blijkt met de band ‘Thisell’ te zijn. Ze brengen twee albums, ‘Thisell I’ en ‘II’ (2013 en 2016) en een EP met fijne ‘slowfolk’ uit. De songs zijn regelmatig gelardeerd met strijkers onder een mix van Amerikaanse genres, maar ook Europese folk klinkt erin door. Vaak gedragen en prachtig uitgesponnen met klankkleuren. Die carrière gaat gewoon door, want ‘Thisell III’ is in voorbereiding. Het verschil tussen de albums met ‘Thisell’ en zijn solodebuut ‘Visseltofta Folkfest’ is dat de band meer als collectief opereert. ‘Visseltofta’ Folkfest’ is door Bjorn geschreven, gecomponeerd, gearrangeerd en voor een flink deel zelf gespeeld, al spelen bandleden wel mee. De hang naar “zelf doen” was kennelijk groot.
Bjorn heeft een hoge wat ijle, maar warme stem met een charmante breekbare onzekerheid. De negen songs op dit album zijn emotioneel geladen en qua melodie en instrumentarium steviger gebaseerd op Americana, Folk, Country en Rock dan de ‘Thisell’ albums. Zoals de songs ‘Pig Meat’, ‘A Long, Long Way From Home’ en ‘Rainbow Plan’ waarin de elektrische gitaar een prominentere Americana rol speelt. Het album opent met ‘Poncho’. Een gevoelige melodie, een duet met zangeres Beatrice Rosdahl. Ondanks het gebruik van synth ademt de song vooral een akoestische sfeer. Beatrice keert geregeld terug op het album. Haar zang geeft, hoe bescheiden zij ook zingt, meer body en gevoel aan de songs. Op ‘Visseltofta’ wordt, door het gebruik van de lapsteel, nog een extra sfeervolle toon bijgezet. Een werkelijk heel fraaie song met een diep donker weerkerend basgeluid en uitgesponnen percussie. Sferische synth- en viool klanken op ‘(At Night) Morning Light’ maken dat de tekst ook echt doorbreekt als de zon opkomt. Bevrijd van de nacht voelt de hoofdpersoon zich bevrijd van werkelijk alles, er bestaat geen druk meer en er zijn geen verwachtingen. Een uiterst poëtische song, een donker- en lichtspel als het leven zelf.
Visseltofta is een piepklein dorp in Zuid Zweden, een mooie grappige naam vindt Bjorn Peter Thisell, En Folkfest dan? Dat komt omdat zijn muziek folkmusic ademt en niet al te feestelijk is. Vooruit dan maar nog een vrolijke noot is niet verkeerd op dit fraaie sfeervolle album van deze zorgvuldige singer-songwriter-multi-instrumentalist.