Vanaf 2015 maakt Big Pacific de podia in Canada onveilig. Mmm, onveilig? De vier heren zijn wat op leeftijd, zestigers, muzikanten met veel ervaring en hebben in Canada een trouwe schare fans. Welcome To The Party is de tweede langspeler van het kwartet. Big Pacific speelt blues en verwerkt er een stevige lik rock in. De vier heren willen de fans gerieven, maar de meeste bezoekers van de optredens hebben de beste jaren achter zich. Er mag dus worden gedanst, natuurlijk, maar de hoogste versnelling wordt niet gezocht. Met mate, alles met mate.
Opener ‘Welcome To The Party’ is een bluesstamper. De tekst is wat voorspelbaar. Some like to rock, some like to roll. Het is frontman Roly Sandoval vergeven, het feest moet worden geopend. Volgt ‘Bad Girl’. Een liedje over een B-B-B-Bad Girl. Pianoriedels op de achtergrond en het stoute meisje wordt uitgenodigd om mee te gaan naar een feestje. Don’t you know there is a party tonight?
‘Rack ‘Em Up’ verhaalt opnieuw over een meisje. Het is zaterdagavond en de groep is de stad ingetrokken. She’s got long legs. (-) I can’t wait, can’t hesitate, don’t you worry I won’t be late. Na drie nummers valt in ieder geval op dat de themakeuze van Big Pacific wat beperkt is, de manier waarop de mannen naar vrouwen kijken is opvallend en enigszins begrensd. ’Rack ‘Em Up’ besluit met We are on the floor, she wants some more. Laten we ervan uitgaan dat de wens om door te dansen wordt verwoord.
Voor ‘Lovin’ Arms’ is de riff van ‘Rebel Rebel’ geleend. Niks mis mee om David Bowie te citeren, maar de heren op leeftijd rebelleren in geen van de nummers. ‘Hard Road’ is een slepende blues met precies voldoende tempo om de bezoekers naar de dansvloer te trekken. Het wordt niet zweterig, maar er wordt bewogen! Met mate, zoals eerder gememoreerd.
Zo hobbelt Welcome To The Party naar het einde. ‘As We Go’ en ‘Here’s To Yesterday’ zijn twee bonustracks. Acht minuten extra muziek en opnieuw is er diep in het woordenboek van de middelbare school gezocht naar rijmende eindes voor veel van de zinnen.
Muzikaal is dit tweede album van Big Pacific in orde, tekstueel hapert Welcome To The Party op elk denkbaar niveau. De vier heren moeten dat rijmwoordenboek in de papierbak gooien en op zoek gaan naar originele teksten. Zou een leuk derde album kunnen opleveren. (Independent)