BluesShack, tot deze CD onder mijn aandacht kwam had ik nog nooit van dit gezelschap gehoord, terwijl Ten To Five toch inmiddels het derde album is van dit inmiddels vijf jaar oude Utrechtse gezelschap. Maar beter laat dan nooit om iets nieuws te ontdekking in blues land.
Al bij de eerste keer luisteren was ik toch best aangenaam verrast. Het is een alleraardigste CD geworden, met vijf covers en vijf eigen werkjes, als we het door gastmuzikant Chad Strentz geschreven ‘It’s Alright’ daarbij meetellen.
De band bestaat uit zangeres Loes Jongerling, gitarist Ies Wiechers, harmonicaspeler Simon Bullock, drummer Marcel Poeze, bassist Mick Buschman en toetsenist Christian Johansson. Gastrollen zijn er voor zanger Chad Strentz (Paul Lamb and the King Snakes) en niemand minder dan Frank L. Goldwasser (Paris Slim). De song keuze getuigt van een prima smaak en met de zangeres weten ze met name de gitarist en harmonicaspeler fraai solowerk af te leveren.
Over het algemeen mis ik bij een aantal nummers en beetje een rauw randje, maar met name de oude Lil Green klassieker ‘Why Don’t you Do Right’ krijgt door de bijdrage van Strentz dat net wel. De cover ‘Ocean Of Tears’ (Roly Platt/Steve Strongman) zou naar mijn idee de volledige instemming van de schrijvers krijgen. ‘That’s All Right’ van Jimmy Rogers staat er twee keer op. De versie met Loes en Paris Slim (slidegitaar) is om door een ringetje te halen.
Al met al is dit in eigenbeheer uitgebrachte album een prima kennismaking met de BluesShack en het is tijd dat ze hun kunsten komen vertonen buiten de grenzen van Utrecht. Prima aanwinst voor de nationale blues scene.